ای که سوز ناله ات خون در دل افلاک کرد          سـیـنـۀ خـورشـیـد را آه تو آتـشنـاک کرد

نیمۀ شب ها دعای تو در آن هجـده بــهار          با ملائک تا سحرگه سیر در افـلاک کرد

گـرچـه از گــرد گـنه آئـیـنـۀ دل تیره شد          میشود با گریه بر تو لوح دل را پاک کرد

دربهشت آرزو چون غنچه ازهم وا شود          هرکه در بزم عزای تو گریبان چاک کرد

ابـر رحمت دامنش را پاک سازد از گـناه          هرکه اینجا فیض اشک و آه را ادراک کرد

یــاد عـمــر کـوتــه تو ای گـل نیلـوفـری           سینه را در خون نشاند و دیده را نمناک کرد

دردل شب چون علی جسم تو را مدفون نمود          همره جسم توجان خویش را درخاک کرد

با غـمـی جـانکاه می گوید وفائی غـیر تو          کوه غم های علی را کس کجا ادراک کرد؟